Porównanie różnych sposobów na ciepło.

Wybór źródła ciepła ma bezpośredni wpływ na koszty eksploatacyjne, komfort mieszkańców oraz bezpieczeństwo energetyczne budynku. W obszarach objętych siecią ciepłowniczą najbardziej efektywnym i przewidywalnym rozwiązaniem jest ciepło systemowe. W pozostałych lokalizacjach dobrze przeanalizować wykorzystanie indywidualnych instalacji opartych na OZE, jednak każda opcja wiąże się z określonymi ryzykami, kosztami i wymaganiami technicznymi.

Ciepło systemowe a źródła indywidualne

Wybierając ciepło systemowe, koszty – zarówno stałe, jak i zmienne – uwzględnia się w formie miesięcznych opłat. Ich wysokość jest ustalana na podstawie taryfy zatwierdzanej przez Urząd Regulacji Energetyki (URE), co oznacza, że ceny i stawki są znane z góry, przejrzyste i publiczne. Odbiorca nie przejmuje się żadnymi dodatkowymi kosztami inwestycyjnymi ani eksploatacyjnymi, poza tymi, które wynikają z umowy i taryfy. Ciepło systemowe zapewnia:

• stabilność dostaw niezależnie od warunków pogodowych,
• centralne wdrażanie OZE i innowacyjnych technologii,
• przewidywalność kosztów,
• obsługę i konserwacje po stronie dostawcy,
• zgodność z obowiązującymi regulacjami w zakresie zaopatrzenia w ciepło,
• łatwe zwiększenie lub zmniejszenie zamówionej mocy cieplnej bez konieczności wymiany urządzeń i ingerencji w system techniczny,
• minimalizację hałasu i emisji lokalnych, które często towarzyszym instalacjom indwidualnym.

Indywidualne źródła, jak pompy ciepła czy kolektory słoneczne, mogą być rozwiązaniem tam, gdzie brakuje dostępu do sieci. Jednak ich efektywność, trwałość i bezpieczeństwo zależą od wielu czynników – m.in. jakości instalacji, dostępności serwisu, infrastruktury elektroenergetycznej oraz warunków pogodowych.

Indywidualne instalacje często wiążą się z dodatkowymi kosztami i czynnikami pozaekonomicznymi, które wpływają na użytkowanie. Są to przede wszystkim:

• koszty projektu, audytów i uzgodnień
• koszty wykonawcze instalacji i nadzoru inwestorskiego,
• koszty zakupu urządzeń wraz z niezbędnymi urządzeniami pomocniczymi,
• koszty bieżącego serwisowania i okresowych przeglądów,
• koszty eksploatacyjne, napraw i wymiany,
• koszty ubezpieczeń
• zabezpieczenie dodatkowego zasilania (np. w przypadku pomp ciepła),
• odpowiedzialność za spełnienie norm prawnych przeniesiona na użytkownika, a nie na dostawcę, tak jak w przypadku ciepła systemowego
• odpowiednia infrastruktura i przestrzeń do magazynowania energii (dotyczy np. biomasy lub ciepła z kolektorów).

Często pomijanym aspektem jest także wpływ dużej liczby nieskoordynowanych instalacji na lokalną sieć energetyczną oraz trudność w planowaniu i zarządzaniu energią w skali osiedla lub miasta.

System ciepłowniczy przyszłości

Ciepło systemowe rozwija się w kierunku zintegrowanych, inteligentnych sieci. To ważne dla wygody i bezpieczeństwa użytkowników, ale również dla ekologii. Do 2050 roku branża ciepłownicza przejdzie pełną transformację energetyczną i zainwestuje w odnawialne źródła energii setki miliardów złotych. Już teraz coraz więcej ciepłowni rozwija różne źródła takie jak biomasa, pompy ciepła, kolektory słoneczne. W efekcie emisja CO₂ spada, a budynki ogrzewane ciepłem systemowym spełniają wymogi nowoczesnych standardów środowiskowych. Ciepło systemowe: 

• umożliwia integrację OZE na poziomie całych miast,
• pozwala na optymalizację zużycia i zarządzanie kosztami,
• eliminuje ryzyko awarii i zwiększa bezpieczeństwo energetyczne budynków.

Zarządcy budynków nie muszą inwestować w nowe źródła ciepła. Pomyślną transformację energetyczną zapewnia współpraca z lokalnym dostawcą, który już teraz modernizuje źródła energii w kierunku niskoemisyjnych rozwiązań.

Porównanie wybranych źródeł ciepła

Poniżej przedstawiamy podsumowanie najczęściej rozważanych technologii grzewczych.